Maneto(-d'Oucitanìo)
Dactylorhiza occitanica
Orchidaceae
Nom en français : Orchis d'Occitanie.
Descripcioun :La maneto-d'Oucitanìo trachis dins li prado umido ounte ié flouris belamen à la primo. Fai partido dóu group Orchis elata e sa diferènci especifico èi discutido. La labreto roso, mai larjo que longo, èi cuberto de bouclo e jamai emé de jaune, la cambo èi boutisso e li fueio soun tacado sus lou dessubre. L'Orchis elata "vertadié" s'atrobo au couchant de Franço e èi pu grand.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dactylorhiza
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado :
Vo
Mai à jun
Liò : Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterrano
Ref. sc. : Dactylorhiza occitanica Geniez, Melki, Pain & R.Soca, 1995
(= Orchis elata subsp. ambigua Martrin-Donos ex Soó )
Mirioufile(-en-espigo)
Myriophyllum spicatum
Haloragaceae
Nom en français : Myriophylle en épi.
Descripcioun :Forto planto d'aigo que pòu faire fin qu'à 3 mètre de long. Li fueio, souvènt rouginasso, soun facho de 13 à 35 fiéu e verticilado pèr 4. S'estacon long de la cambo primo e boutisso (fotò). Li flour aparèisson au bout de l'espigo e soun mistoulino e blanco.
Usanço :Lis indian d'Americo manjavon li racino cruso o cuecho. Sarien bono contro li fèbre.
Port : Grando erbo
Taio : 1 à 3 m
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Myriophyllum
Famiho : Haloragaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
- Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Myriophyllum spicatum L., 1753